Velhasıl Kelam, Her Şey Nasip: Bir Hayatın Dönüm Noktası
Bazen, hayatın en zorlu anlarında, bir cümle tüm dünyayı değiştirir. O anı hatırlıyorum, beklediğim cevapları alamadığım, beklediğim hayatı bir türlü bulamadığım zamanlarda bir arkadaşım bana şöyle demişti: “Velhasıl kelam, her şey nasip.” O an, bu cümle sadece bir kelime ya da boş bir nasihat gibi gelmişti ama zamanla anlamını derinden kavradım. O günden sonra, bu kelimeler hayatımın bir parçası oldu.
Birçok insan için, “her şey nasip” lafı kolayca söylenebilir. Ama bu lafı derinlemesine düşündüğünüzde, o kadar çok duyguyu barındırdığını fark ediyorsunuz ki… Bu düşüncelerimi sizlerle bir hikaye paylaşarak anlatmak istiyorum. Belki bu hikaye, sizin de hayatınızdaki bazı soruları yanıtlar, belki de hiç fark etmediğiniz bir gerçeği keşfetmenize yardımcı olur.
Yusuf ve Elif’in Hikayesi:
Yusuf ve Elif, birbirlerini çocukluklarından beri tanıyorlardı. Her ikisi de farklı karakterlere sahipti. Yusuf, her zaman çözüm odaklıydı. Ne olursa olsun, sorunları stratejik bir şekilde çözmeyi hedeflerdi. Elif ise tam tersi, duygusal zekası yüksek, empatik bir insandı. İnsanların hislerini anlamaya çalışır, onların derinliklerine inmek isterdi. Birbirlerini tanıdıkça, bu farklılıkları zaman zaman zorluklar yaratmıştı. Ama yine de bir şekilde birbirlerini sevmiş, birbirlerini tamamlamışlardı.
Bir gün, uzun yıllar boyunca hayalini kurdukları bir iş fırsatı kapılarından çaldı. Ancak bu fırsat, çok zorlayıcıydı. Birçok riski vardı ve önlerinde çok büyük bir belirsizlik vardı. Yusuf hemen bu fırsatı kabul etmek istedi. “Zorlukları aşabiliriz, birlikte başarabiliriz,” diyerek Elif’i ikna etmeye çalıştı. Elif ise bir süre sessiz kaldı. O, hep işlerin duygusal boyutuna bakardı. İşin maddi ve stratejik yönü kadar, insanlar üzerindeki etkilerini ve olası duygusal sonuçlarını da düşünüyordu. “Evet, belki başarabiliriz,” dedi sonunda, “ama biz hazır mıyız? Yani, gerçekten bu değişime hazır mıyız?”
İlk başta, Yusuf bu soruyu gereksiz bulmuştu. Hedefler, başarılar, büyük hayaller… Bunlar hep çözüm odaklı ve stratejik bir bakış açısı gerektiriyordu. Ama Elif’in gözlerinde bir şeyler vardı, bu soru onu sarsmıştı. O an, Elif’in bakış açısının da bir o kadar değerli olduğunu fark etti. Bazen, bir adım atmak için yalnızca mantıklı olmak yetmez, duygusal anlamda da hazır olmanız gerekir.
İkisi arasında bir gece boyunca süren uzun bir sohbet başladı. Yusuf, kendi bakış açısını savunuyor; Elif ise her şeyin bir zamanlaması olduğunu ve doğru anın çok önemli olduğunu anlatıyordu. Gece boyunca birbirlerine sorular sordular, düşündüler, zaman zaman tartıştılar. Ama bir noktada, Yusuf içten içe Elif’in söylediklerinin ne kadar doğru olduğunu kabul etti. Hayatta bazen her şeyin olması gerektiği zamanda olacağına inanmak, insanın iç huzurunu sağlıyor. “Belki de her şey nasip,” dedi Yusuf, sonunda.
Ertesi sabah, ikisi de işin detayları üzerinde düşünürken, her şeyin bir neden ve zamanlaması olduğunu fark ettiler. Riskleri alacaklardı, ama bu sefer sadece mantıklı bir adım atmakla kalmayacak, kalpten gelen bir güvenle yola çıkacaklardı. Çünkü bazen, yapılacak en iyi şey, sadece doğru zamanın gelmesini beklemekti.
Sonuç:
Velhasıl kelam, her şey nasip. Hayatta her şeyin bir zamanı vardır ve bizler bazen bu zamanı beklemeyi unuturuz. Ancak sabır ve doğru kararlar, bir araya geldiğinde, hayat bizlere beklenmedik güzellikler sunar. Yusuf ve Elif’in hikayesinden de anlaşılacağı gibi, stratejik olmak kadar, empatik olmak ve duygusal olarak hazır olmak da çok önemlidir. Her ikisi de birbirini tamamladığında, birlikte bir yol alabilmişlerdi.
Belki de siz de şu an bir dönüm noktasındasınız, bir karar vermek üzeresiniz. Sizin için en doğru olanı bulmak, sadece çözüm odaklı düşünmekle değil, aynı zamanda hislerinizi dinlemekle de ilgili. “Velhasıl kelam, her şey nasip” demek, bir anlamda bu huzuru bulabilmek demektir.
Siz bu konuda ne düşünüyorsunuz? Yorumlarda düşüncelerinizi paylaşın, belki de bir araya gelip bu yolculuğu daha da derinleştiririz…